De Doorgeefpen….

april 2022
Stef en Marieke Hol

We zijn op bezoek bij Ans en Willie Wesselink, die nu in Holthe wonen.
Ze vertellen dat ze binnenkort wat over zichzelf gaan vertellen in de weer opgestarte doorgeefpen van onze buurtkrant.
We zeggen direct ja, de tijd gaat door en dan zien we dat er van een prachtig verhaal van hun is vastgelegd.
Direct daarop krijgen we het verzoek om met ons verhaal aan de slag te gaan.
Gebruikelijk is dat zo’n doorgeefpen wordt doorgegeven aan nieuwe bewoners.
Zo nieuw zijn we niet als ik kan vertellen dat we hier bijna 48 jaar wonen.
Daarvoor wonen we in Utrecht, Marieke A- verpleegkundige en in opleiding voor de B en ik werk als onderwijzer in de buurt van Utrecht. We hebben er een geweldige tijd en genieten van het vrije leven.
Het is oktober 1973 als we samen in onze deux-chevaux naar Drenthe rijden.
Een van onze vrienden gaat binnenkort in een huisje in Schipborg wonen en dat staat nu leeg.
Zelf ben ik nog nooit in Drenthe geweest. De ervaring van Marieke hierin is, samen met haar vriendin Gerda een week met een huifkar door dit mooie land.
Zo komen we in Beilen aan, waar we de auto parkeren en bij de fietsenmaker twee fietsen huren.
We rijden naar Westerbork en als we dan door Lieving terugrijden zien we, op wat later ons huis zal worden, een bordje te koop staan. We rijden naar makelaar Zijlstra.
Aan de prijs valt niet te morrelen.
We zullen erover nadenken en besluiten de rest van de week te besteden om verder in Drenthe naar nog wat andere huizen te kijken.
Leuke anekdote is dat we in Witteveen komen, waar we Geesje Vrieling met Jan Willem op schoot, aantreffen.
Ze vertelt ons, dat ze in Lieving op no 47 een huis hebben gekocht.
Keuze met stip blijft het huis, waarbij een treinstation in de buurt heel cruciaal in het besluit is.
In november 1973 wordt de overdracht gedaan. We kunnen het huis tot het jaar erop verhuren.
Bij de koop is ook een schuur, die door Gert Sanders als onderhoudsgarage wordt gehuurd. Hij zal na verloop van tijd naar het industrieterrein verhuizen.
We zeggen beiden ons werk op. Marieke heeft bij Beileroord, het huidige GGZ, geïnformeerd of ze daar haar B-opleiding kan afmaken en mij rest niets anders dan te solliciteren.
Op 28 juni 1974 trouwen we in Leiderdorp en de volgende dag rijden we in onze witte eend, het dak open en beladen met cadeaus richting Beilen.
Vanaf die tijd zijn we lid van de buurtvereniging en van de ijsbaan.
We horen dat we naast een televisiester gaan wonen, die als Grote Gert in het programma Bartje speelt, buurman Jacob Timmer.
Tegenover ons woont de familie de Vries. Verder wonen aan de kant van Beilen, de familie Sanders en aan de andere kant de families Grégoire en Vrieling .
Marieke gaat direct in Beileroord aan het werk en ik krijg een week na de augustusvakantie een baan op een school in Hoogeveen.
We zijn heel snel gewend op onze nieuwe stek.
In het begin krijgen we bijna elk weekend bezoek van onze vrienden en vriendinnen uit het westen. Heel gezellig in het weekend en dan de hele week weer volop aan de slag.
Na tweeënhalf jaar wordt Jelle geboren en daarna Maurits en Lieke.
We komen in een kinderrijke buurt te wonen en de kinderen worden gezamenlijk in een auto naar de Ridderschool gebracht en gehaald. Zes kinderen in een auto is in die tijd geen probleem.
Tegen de tijd dat de kinderen kunnen fietsen, wordt er na veel actie door de buurt een fietspad aangelegd.
Wat is er toch veel veranderd in al die jaren: In het gedeelte, zeg vanaf Van Egten tot Nijwening, wonen in die tijd acht agrarische gezinnen, dat is sinds het recente vertrek van de familie Wesselink tot nul gereduceerd.
De bomen langs de weg zijn mooi en groot geworden, er is een fietspad en de lantaarnpalen langs de weg zijn verdwenen.
Dan denk ik aan de feesten die we gezamenlijk vierden met de Lanyto, met Oud en Nieuw en met de voetbal bij ons in de schuur, de komst van nieuwe buren, de familie Schamper aan de ene kant en de familie Nagengast aan de andere kant.
Mooi is dat laatstgenoemde met zijn veestapel het agrarisch element van onze straat in leven houdt.
In de afgelopen achtenveertig jaar zijn er in onze straat vier huizen bijgekomen.
We zien het Lievingerveld gestaag naderbij komen en ik hoop dat de mensen daar, even zoals wij hier, van deze mooie plek gaan genieten.
De kinderen zijn uitgevlogen over het hele land en wonen in Haren, Hilversum en Rotterdam. We zijn heel blij met onze kinderen, schoonkinderen en negen lieve kleinkinderen.
Marieke is naast haar werk actief geweest in het bestuur van Humanitas en als voorzitter van de ouderraad en nu als buurtbemiddelaar en lid van de WMO-raad van Midden-Drenthe.
Zelf ben ik sinds 1992 lid van de vrijmetselarij, wat me heel veel brengt.
‘k Zeg altijd dat is mijn op een na beste keuze, na het trouwen met Marieke en natuurlijk dat allemaal als lid van onze onvolprezen buurtvereniging.
We kunnen zonder zelfgenoegzaam te zijn, terugkijken op een prachtige tijd in Drenthe in de buurt waarin we mogen wonen.
Wat je overkomt is geen toeval, maar valt je toe.
We hopen dit nog vele jaren te mogen voortzetten.
Met heel veel plezier geef ik de pen door aan Wilma Wolters en Bart de Ruijter de Wildt.